Sacheon

9 juni 2019 - Sacheon, Zuid-Korea

Na een busrit van bijna 4 uur van Seoel naar Sacheon kwamen we aan in ons hotel Lapris. Sacheon is een stad in de Zuid-Koreaanseprovincie Gyeongsangnam-do. De stad telt ruim 106.000 inwoners en ligt in het zuiden van het land. Ons hotel lag echt vastgeplakt aan de bergen van Sacheon met uitzicht over de zee.  Deze regio is erg rustig en wordt eigenlijk nog nauwelijks bezocht. Prachtig gebied maar uitgestorven en niet veel te beleven. Om wat leven te zien moet je echt een taxi nemen naar dichtstbijzijnde stad. Onze kamer was weer ook weer luxe en zelfs met een keukentje erbij. A.g.z er in de omgeving weinig te doen was en je lopend ook nergens kon komen besloten we in het hotel maar te lunchen. Zie bijgevoegd filmpje, dat ging dus niet helemaal goed. Mijn lunch beviel prima, echt serieus een super heerlijke hamburger, maar mijn ouders hadden iets minder geluk. Waar opeens een heel diner vandaan kwam snappen we nog steeds niet. De hele schaal wat geen vlees betrof maar ansjovis viel beetje tegen helaas. Na de lunch door het hotel gewandeld en al snel besloten dat we gingen rusten op de kamers. Vanwege de late lunch gingen we zo 20:15 uur naar het restaurant van het hotel om te dineren. Helaas om 20:00 was de keuken, erg bijzonder al gesloten en tja wat nu? Met receptioniste afgesproken dat zij een taxi ging bestellen naar dichtstbijzijnde dorp om daar snel wat te eten. Dat werd best lastig omdat schijnbaar heel de regio zijn keuken sloot naar 20:00 uur. Met hulp van receptioniste toch een restaurant kunnen vinden. Geen koreaans eten maar een Chinese maaltijd. Al 3 dagen in Korea en nog geen hap koreaans gegeten moet niet raarder gaan worden. Maar alsnog heerlijk gegeten in een zeer vriendelijk familie restaurant. 

Dag 2

Vanmorgen konden we gebruik maken van het ontbijt buffet, op zich redelijk en zag zag er verzorgd uit. Om 10:00 uur kwamen mijn 2 neven Seung ki en Suk Hyun ons ophalen om naar hun vader te gaan. Zij waren om 5:00 uur die ochtend vertrokken om ons naar hun vader te brengen. Het was heel apart om mijn oom te ontmoeten na 11 jaar. Hij was al 10 cm gekrompen, krom en oudgeworden en zijn geheugen liet hem wat vaker in de steek vertelde hij. Het was een bijzondere ontmoeting in zijn bescheiden huisje op een berg. Mijn oom is een priester en beoefend het boeddhisme en heeft een soort tempel in zijn woning. Ik zet er een foto op met mijn duim erop sorry is de enige die ik heb. Hij is ook een gecertificeerde acupuncturist. Hij heeft zelfs Paverotti de opera zanger behandeld en is daar zo trots op dat hij het verhaal aan iedereen verteld. Hij heeft zelfs zijn ringtoon erop ingesteld. Ik werd eigenlijk meteen zijn behandel kamer ingeduwd en plan om mij te behandelde. Oké ik heb een tatoeage die was pijnlijk maar sorry dit was pijnlijker het zetten van de naaldjes. 5 in elk oor, 5 op mijn hoofd, stuk of 10 in mijn gezicht en tuk of 30 in mijn onderrug en benen. Hij deed er soms ook tegen tikken zodat hij lekker heen en weer bewoog. Hij plaatste de naalden echt serieus op de juiste plekken waar ik pijn had. Bizar...Ik moest tijdje zo blijven liggen zodat hij even met zijn zoons en mijn ouders een kopje thee konden drinken. Zijn assistent een vrouw die daar wat hielp haalde alle naalden eruit. Vervolgens begon er een cuppling plaats te vinden. Op mijn rug en knieholte waar de aderen al open stonden van de naalden werd een cup vacuüm getrokken en oooohh dat deed zeer. Een soort zuigzoen maar dan door een olifant gegeven of zoiets. Geen idee van die olifant maar jullie begrijpen de vergelijking wel hè. Ik was blij dat ze er afgingen en zag Dat de ravage, de doeken met bloed opgeruimd worden. Whattttt.....pleisters op mijn oren moeten een week blijven zitten mogen niet nat worden. Dat is weer lekker dan en waarom gebeurd dit mij nou weer. Ik had nu i.p.v een pijnlijke gewrichten rug een pijnlijke branderige rug. Nu maar bidden dat het resultaat gaat opleveren. 

We wilde met zijn allen gaan lunchen en mijn oom wilde ons een echt traditionele Koreaanse maaltijd aanbieden maar alles was gesloten. We besloten maar naar het zelfde restaurant te gaan waar wij die avond daarvoor hadden gedineerd. Dat kon en werden weer op zijn Koreaanse vriendelijkheid verwelkomt. We voerde aardig wat gesprekken met mijn oudste neef als tolk en met behulp van Google translate. Aanrader voor iedereen die ergens naar toe gaan waar ze geen Engels spreken. Instaleer deze dan en ook op offline downloaden want zonder internet doet hij het dan niet meer. Veel over mijn verleden ben ik niet wijzer geworden behalve dat mijn opa een heel rijk man was tot hij overleed. Mijn oma is door fraude en oplichting door derde alles kwijt geraakt. Hierdoor raakte ze aan de alcohol en kon niet meer voor mij zorgen. Zo ben ik dus terecht gekomen in het kindertehuis. En uiteindelijk geadopteerd door voor en ieneke. Na de lunch brachten wij mijn oom naar huis hij was erg moe van alles. Wij zijn nog naar de Sacheon Ocean Cable Car gegaan. Erg mooie rit om met de cabine over het plaatsje te gaan. Wat een prachtig uitzicht hierboven. Daarna heerlijk ijsje gegeten en in hotel een afscheids drankje genomen nog wat telefoon nummers uitgewisseld en na gepraat. Afgesproken dat wij ze vrijdag weer ontmoeten in Seoel en dan laat Seung Ki mij de wijk zien en de straat waar ik zou geboren zijn. Afscheid genomen  en de jongens moesten nu dus weer 4 à 5 uur terug rijden naar Seoel. Zo eindigde onze dag hier in Sacheon. Morgen vertrekken we op ons gemak met de trein naar Hadong. Nu slapen eerst.

Liefs Teetje

Foto’s

4 Reacties

  1. Wendy van Beers:
    10 juni 2019
    Jeetje, wat maak je we mooie reis met heel veel herinneringen voor later. En wat kan je leuk schrijven, daar moet je iets mee van doen. Echt geweldig, geniet en heel veel plezier. Dikke kus 😘
  2. Ruud:
    10 juni 2019
    Mooi verhaal, Teetje 😁 erg bijzonder ook. Goede reis verder, leuk om te lezen. 👍🏻
  3. Nathaly:
    11 juni 2019
    Mooie foto’s met je neven en oom, Thera. Ik hoop dat de acupunctuur sessie z’n vruchten heeft afgeworpen. Groetjes asn Coos en Ien.
  4. Huibert:
    11 juni 2019
    Hoi Thera, Leuk verslag. Ik moest erg lachen om die zuigzoen van een olifant. Ik zag het helemaal voor me!